Okablowanie strukturalne obejmuje wszystkie elementy pasywne danej sieci komputerowej. Składa się na nie wiele komponentów pełniących różne funkcje. Jednymi z nich są łączówki LSA. To nieduże elementy zbudowane z dwóch rzędów kontaktów: jeden jest przeznaczony do stałego rozszycia kabla, a drugi do krosowania. Standardowe łączówki mają miejsca na 10 par przewodów. Poszczególne kontakty oznaczone są cyframi od 0 do 9 lub od 1 do 0. Łączówki produkowane są z tworzywa sztucznego. Kontakty wykonuje się z mosiądzu lub fosforobrązu pokrytego srebrem.
Zastosowanie łączówek LSA
Łączówki LSA przeznaczone są do zakańczania żył kabli telekomunikacyjnych. Wykorzystuje się je do budowy punktów rozdzielczych wewnętrznej i zewnętrznej sieci telekomunikacyjnej. Stosuje się je w instalacjach telefonicznych i teleinformatycznych. Łączówki LSA są powszechnie spotykane w sieciach operatorskich. Dzięki specjalnym uchwytom po obu stronach można je łatwo montować w gniezdnikach i skrzynkach telekomunikacyjnych. W celu oznaczenia poszczególnych złączy stosuje się nakładkę opisową z zawiasem, który pozwala na jej otwieranie i zamykanie.
Rodzaje łączówek LSA
Wyróżnia się dwa główne rodzaje łączówek LSA: rozłączne i nierozłączne. Łączówki rozłączne wyposażone są w kontakty, które w normalnym trybie pracy stykają się ze sobą. Mogą być oddzielone za pomocą kołka izolującego. Testowanie połączeń jest możliwe po stronie liniowej i stacyjnej. Łączówki nierozłączne składają się z jednego elementu. Kontakty usytuowane są jeden nad drugim w sposób stały i nie mogą być od siebie oddzielone, co zapewnia stałe połączenie między stroną kablową i krosową. Pozwalają na testowanie linii w obu kierunkach jednocześnie. Istnieją także łączówki uziemiające, przeznaczone do podłączania przewodów uziemiających wielożyłowych kabli telefonicznych.